Wyżej zlinkowany przez drEvila artykuł
Inks: The Good, the Bad, and the Ugly - w wersji na indy-pen-dence został w ostatnich dniach zaktualizowany o dodatkowe informacje oraz ostrzeżenie przed konkretnymi atramentami
w konkretnych okolicznościach przyrody, warto zerknąć, zwłaszcza w kontekście używania w piórach z materiałów "naturalnych" (celuloid) lub o podobnym składzie (jak w niektórych piórach Omas na przykład).
Niezależnie, opublikowane zostały wyniki :
pomiarów pH wybranych atramentówOpis procedury ma wskazywać na zachowanie wszelkich szykan niezbędnych do tego, żeby uznać wyniki za miarodajne i porównywanie tych wyników za obiektywne. Agnieszka i Konrad: co o tym sądzicie?
Streszczając (pewnie ponownie) kluczowe i najciekawsze moim zdaniem informacje z tych dwóch publikacji/artykułów:
1. Warto zawsze przykładać się do higieny piór po używaniu każdego atramentu (umyć dokładnie o potem suszyć - np. stalówką w dół na czymś chłonnym bez skuwki).
2. Warto zachować szczególną ostrożność w przypadku atramentów wysoko zasadowych i wysoko-kwasowych czyli o pH z dala od magicznej 7-ki --- oczywiście z zastrzeżeniem, że właściwości atramentu ulegają zmianą w czasie oraz wobec m.in. kontaktu z pleśnią i dwutlenkiem węgla z powietrza czy resztkami innych atramentów pozostałymi w piórze. [wobec czego patrz punkt pierwszy]
3. Panowie Binder i Kennedy powiedzieli otwarcie nie tylko (to już było grane wcześniej), że są tak zwane atramenty "high maintenance" czyli wymagające szczególnej troski w trakcie używania (
= m.in. nie pozostawiać na dłużej w piórze, unikać bezpośredniego kontaktu z częściami metalowami i z substancjami pochodzenia naturalnego, bardzo dokładnie płukać wodą po użyciu, używać ostrożnie w piórach z okienkiem podglądu) ale
zdecydowali się również napiętnować:
A. Tzw. boutique inks czyli atramenty z małych zakładów produkcyjnych (teraz się chyba mówi manufaktur
) - np. Noodler's czy Private Riserve - jako "high maintenance" czyli wymagające dużo zachodu ale w sumie to z etykietą "lepiej trzymać się z daleka". Dlaczego? M.in. ze względu na wysokie ich nasycenie, które w naturalny sposób skutkuje wytrącaniem się barwników i zapychaniem spływaków czy też używaniem składników/odczynników używanych powszechnie w produkcji innych substancji barwiących (farby, tusze rozmaitego zastosowania), które niekoniecznie są bezpieczne dla tworzyw z których są pióra.
B. Atramenty o skrajnych wartościach pH, w tym również atramenty Iroshizuku, które - to wynika z ich praktyki pendoctorskiej - potrafią zamienić woreczek na atrament w coś dziwnego o błotnisto-kleistej konsystencji (vide zdjęcia Dexa powyżej, choć nie wiem jaki tam był atrament)
C. Konkretne atramenty. Np. stare atramenty Parker 51 i Superchrome oraz porównany do nich Noodler's Polar Black. Mają one mieć tę cechę, że powstać mogą po nich wżery w różnych materiałach.
O Parkerze pisałem wyżej ...
MacKozinsky napisał(a):
(...) ale to Double Quink/ 51 Quink/ Superchrome jest opisywany jako wysoce korozyjny (pH ok. 12!) i reagujący z gumopochodnymi. Nie ma nic o tym w książce o naprawach piór (Jim Marshall & Laurence Oldfield)? Szybkoschnący - oczywiście. Zresztą: Parker na reklamie pisze, że "harmful". Wycofali go w 1956, podobno dlatego. Chyba, że to "harmful" po to, żeby skutecznie odstraszyć od używania i żeby potem nie było biadolenia, że się zatkało.
W książce o 51-ce pewnie jest więcej.
(za to w odniesieniu do innych atramentów Parkera starych) Frank Dubiel ręczył za Quinka z Solvx-em. Ponoć bardzo bezpieczny atrament i łagodny. Można pić
Z ciekawych dla naszego lokalnej podwórka rzeczy - oprócz wysokiej zasadowości
niektórych atramentów Iro - możemy przeczytać, że
większość atramentów Diamine jest bezpieczna.
Jako najbezpieczniejsze, oprócz Diamine, wskazane są atramenty Watermana i Sheaffer Skrip. Kropka.
A potem, w środku stawki, znakomita większość atramentów, w tym m.in. Aurora, Pelikan, Parker Quink (oprócz czarnego, który ma problemy "z przepływem"), J. Herbin, Lamy, Omas, Namiki, i wiele innych.
Aktualizacja artykułu i obie publikacje są opatrzone zastrzeżeniem, iż:
- istotne są okoliczności przyrody (które zasygnalizowałem powyżej)
- zdecydowali się opublikować aktualizację ze wskazaniem potencjalnie "złych" atramentów, gdyż po raz kolejny przyszło im naprawiać pióro (chyba M800), które literalnie miało zniszczony korpus od środka co poskutkowało jego oddzieleniem się od sekcji.
Podobno przez długotrwałe używanie atramentów Noodler's bez zachowania właściwej higieny pióra (np. dokładne płukanie przy zmianie atramentów).
---------------------------------------------
Kod:
Innymi słowy, jeśli atrament nie leci do konwertera czy naboju tylko do korpusu bezpośrednio lub gumowego woreczka albo stalówka nie jest złota (czyli podatna bardziej na korozję), warto sprawdzić, które atramenty są potencjalnie niebezpieczne w takich sytuacjach ...
------------------------------------------------------
To chyba tyle. Zatem zalecenie dla FOP-ki: Myjcie się dziewczyny bo nie znacie dnia ani ... atramentu
Na pewno coś można tu dodać albo coś zgubiłem. Uzupełniajcie, ja lecę zarabiać na chlebek. Zakwas już nastawiony
Pozdrawiam,
Mac
PS.: Wybaczcie tęczowanie tekstu. Chciałbym, żeby było jasne: nie palenie czarownic tylko konkrety.
Określona sytuacja, określony atrament (czyli np. nie każdy z tego brandu).PS2.: Wiem, że to w sumie nic nowego, ale mam poczucie, że to ważne. Ważne?
), który jak do tej pory żadnego kuku mi nie zrobił. 
